De Toekomst is Plantaardig

Koeien (BSE), kippen (dioxine) en varkens (varkenspest) hebben we al zien “ruimen”. Geiten hadden tot nu toe nooit de hoofdrol, maar afgelopen week was het hun beurt: in Nederland bracht men preventief 40.000 drachtige geiten en schapen om, om de verdere verspreiding van Q-koorts een halt toe te roepen. De beelden van bulldozers, containers, brandstapels en massagraven met duizenden dieren zijn we nog niet vergeten. Niet dat we er massaal vegetariër door geworden zijn, maar dergelijke apocalyptische taferelen hebben hun impact in de huiskamer alleszins niet gemist. En dat weet ook Nederlands minister van landbouw Gerda Verburg. Samen met minister van volksgezondheid Klink schreef zij een brief aan het Nederlands Genootschap van Hoofdredacteuren. Daarin vragen beiden aan de media om “terughoudendheid te betrachten” bij het verslaan van de ruimingen. Het is iets wat ruikt naar wat ze in Nederland “persbreidel” noemen, ofwel het beperken van de persvrijheid. Er werd één modelmediabezoek

Michiko Kakutani is een van de meest gerespecteerde literaire critici in de Verendigde Staten. Ze won onder meer de Pulitzer Prize voor haar werk, en schrijft voor een van de meest gereputeerde kranten ter wereld, de New York Times. Men zou dus verwachten: een intelligent iemand, die een dom argument weet te onderscheiden van een schrander. Maar ofwel is mevrouw Kakutani niet zo intelligent, ofwel ben ik dat niet. Beide zijn eigenlijk, in alle bescheidenheid, niet zo waarschijnlijk, en dus moet er nog iets anders aan de hand zijn. Maar laat ons eerst even kijken waarover we 't hier eigenlijk hebben. Mevrouw Kakutani schreef een (jawel) literaire kritiek van Eating Animals , de laatste pennevrucht van bestseller-auteur Jonathan Safran Foer. Eating animals gaat over de feiten achter ons dagelijks lapje vlees, en ik kan het werk alleen maar aanraden. Mevrouw Kakutani kan dat niet. In haar recensie in de New York Times komt ze dus, zoals reeds geïnsinueerd, niet bijzonder intelligen

Vandaag vond Less Meat = Less Heat plaats, een evenement in het Europees Parlement over vleesvermindering. Twee prominente vegetariërs kregen met een bijna volle "plenary chamber" en heel wat pers een enorm forum om hun boodschap over vleesvermindering te verspreiden: poplegende Paul McCartney en IPCC voorzitter Rachendra Pachauri. Ook present was de VN rapporteur voor het Recht op Voedsel Olivier De Schutter. Van zijn assistent vernam ik achteraf dat hij zelf nooit vlees koopt of kookt, maar het op verplaatsing soms eet. Daarnaast waren er kortere interventies van een aantal sprekers. Daaronder Alain Dangour, van de London School of Hygiene en Tropical Medecine, die de nieuwe Lancet studie over de gezondheids- en klimaatvoordelen van minder veeteelt coordineerde. Daarin lees je dat een vermindering van de veeteelt van 30% een daling zou veroorzaken van 17% van de gevallen van hart- en vaatziekten alleen. Dangour deed even de wenkbrauwen fronsen bij sommigen in de zaal to

De beelden van onverdoofde slachtingen die dierenrechtenorganisatie GAIA het land instuurde zijn choquerend. Dat is het minste wat je ervan kan zeggen. Als we dieren willen doden voor voedsel, dan moeten we hen vanzelfsprekend een zo snel en pijnloos mogelijke dood bezorgen. Onverdoofd doden kan niet, punt. Maar hoe enorm belangrijk ook, uiteindelijk is het al dan niet verdoven eigenlijk… bijzaak. Het gaat niet om moslims of niet, of om verdoving of niet. Het gaat om het slachten zelf. In een slachthuis zal nooit iets moois gebeuren. Een slachthuis biedt alleen maar een logisch einde aan wat voor de rest doorgaans een kort en vreselijk leven was. Wereldwijd is zo’n einde jaarlijks het lot van zestig miljard dieren – een kleine twee duizend per seconde. Dat einde is wreed voor deze kippen, koeien, varkens en kalkoenen, maar niet minder wreed voor de mensen die het moeten bezorgen. Slachten is een job beneden ieders waardigheid, gelijk op welke manier het gebeurt. Wie vlees wil eten, d

Af en toe (bijvoorbeeld wanneer ik zoals vandaag dingen zoals dit tegenkom) ben ik het beu om als vegetariër de kalmte en beleefdheid zelve te zijn (want dat probeer ik). ’t Is ongetwijfeld niet eenvoudig voor de gewone “omnivoor” om te begrijpen hoe vele vegetariërs zich voelen. En ik heb het dan even over een welbepaalde (grote) groep vegetariërs, namelijk diegenen onder hen die geen vlees of vis eten omwille van de dieren. Ik wil even een poging te doen om uit te leggen hoe ik het aanvoel – en misschien nog anderen met mij. Er is iets vreemds aan de hand. Het zou niet mogen, maar ethiek – wat juist is en wat niet – blijkt uiteindelijk nog altijd voor een heel groot stuk een reflectie te zijn van de mening van de meerderheid. Het lijkt erop dat je, wanneer 98% van de mensen iets goedkeurt, als enkeling behorende tot de resterende 2% moeilijk kan zeggen dat het een soort misdaad is. Ik heb het over vlees eten natuurlijk. Als vegetariër heb ik op een bepaald moment in mijn leven ee

Lord Stern, ex vicepresident van de Wereldbank en auteur van de Stern Review on the economics of climate change brak deze week een lans voor vegetarisme, als middel om de planeet te redden, in een artikel in The Times . Een journalist van Het Nieuwsblad belde me om onze mening daarover te horen. (lees zijn artikel: ' word vegetariër om de wereld te redden) ' Of ik het ermee eens was dat we allemaal vegetariër moeten worden om milieuredenen? Eerlijk gezegd: neen. Dat hoeft niet, uiteraard. Een klein beetje vlees eten (iets heel anders dan de kilo's die we nu verzetten) zal wel geen kwaad kunnen voor onze Aarde. Ik zeg geen dingen waarvan ik weet dat ze niet waar zijn. Datzelfde kan niet gezegd worden van de Boerenbond. Ik heb het hier al eens gehad over gebrek aan intellectuele eerlijkheid van hun kant, en jammer genoeg moet ik het nog eens herhalen. De journalist die me belde sprak vervolgens ook met de woordvoerder van de landbouwersorganisatie, en wat kwam daar weer uit?

In Het Laatste Nieuws stond gisteren een bericht over wat er gebeurt met de mannelijke kuikens wanneer die uit het ei komen in een kippenkwekerij: die diertjes worden levend vermalen, want ze kunnen geen eieren leggen. Ze zijn ook niet geschikt als vleeskuikens want ze zijn van een andere variant. Voor elke hen in de ei-industrie is er een mannelijk kuiken gedood. Het Laatste Nieuws zegt: "Duizenden pasgeboren kuikentjes worden levend vermalen, enkel en alleen omdat het mannetjes zijn." Wie gechoqueerd is over wat er in de VS gebeurt moet zich even afvragen of wat wij doen zoveel beter is: vervang "vermalen" door "vergast", en je bent er. Er is weinig bezwaar aan te tekenen tegen het eten van eieren van kippen uit je eigen tuin (kippen die voldoende plaats hebben en hun leven mogen uitzitten in redelijke omstandigheden). Dat gaat echter niet op voor alle andere eieren, van legbatterijeieren tot biologische. De mannetjes mogen niet blijven leven, maar

't Is lang geleden dat ik hier iets neerpende, en da's alleen maar omdat 't (zoals altijd) druk was. Vandaag moet me nog iets van het hart. Ik maak me sterk dat ik altijd tenminste mijn best doe (soms zal ik falen) om mijn pro-vegetarische argumentatie zo objectief, wetenschappelijk correct, fair, rationeel en logisch mogelijk te houden. Ik ga tegenargumenten altijd zo goed mogelijk analyseren, en ik probeer geen zever te vertellen. Ik geloof dat het vegetarische verhaal op zich zo sterk is dat ik geen gebruik hoef te maken van overdrijving, sentimentele argumenten, selectiviteit of geveinsde onwetendheid. Ik ben met andere woorden intellectueel zo eerlijk mogelijk. Datzelfde kan niet van iedereen gezegd worden. Neem nu Piet Vanthemsche, kopman van de Boerenbond (die trouwens ook de operatie tegen H1N1 orchestreert - u weet wel: dat virus dat niets met varkens te maken heeft). Kijk even naar deze Japanse reportage over Donderdag Veggiedag in Gent. Amusant over de hele l

De plantaardige toekoms t is misschien dichterbij dan je zou denken, als je de Times mag geloven. De voedselcrisis doet misschien wat een hoopje vegetarische organisaties niet kunnen (en ook niet willen, uiteraard): mensen ertoe dwingen geen vlees meer te eten. Alleen jammer dat het in zo'n verhalen altijd overkomt als een straf: een vegetarisch voedingspatroon wordt in één adem genoemd met "oorlogsrantsoenen". De betrokken minister van Landbouw, Hilary Benn, is zelf vegetarier. Voor mijn discussiepartner Caroline Van der Plas van Meat & Meal is dat voldoende om dit bericht meteen af te doen als gekleurd. Gemakkelijk natuurlijk. Nu, wie de blog meevolgt ziet zelf ook wel dat in haar antwoorden weinig inhoudelijke zaken aan bod komen. Makkelijker is het om mij/vegetariërs opdringerigheid en arrogantie te verwijten. Verder nog interessant in het Nieuws: een paard dat dankzij een dure operatie weer leerde lopen ontlokte aan VILT voorzitter Dirk Lips de reactie dat

In Het Laatste Nieuws, De Morgen en VILT had men het afgelopen dagen even over paardenvlees. 'We moeten jongeren opnieuw paardenvlees leren eten', zo citeert VILT een mevrouw uit de paardenvleesverwerkingsindustrie (mooi woord he). Ik schreef mijn bedenkingen aan de kranten: Paardenvlees? Anne-Mie De Nil vindt dat we jongeren opnieuw paardenvlees moeten leren eten, zo stond er te lezen in Het Laatste Nieuws. Evident dat Mevrouw De Nil dat vindt, want ze runt een vleesbedrijf dat gespecialiseerd is in het verwerken van paardenvlees. Vandaag proberen wereldwijd honderdduizenden mensen andere mensen duidelijk te maken dat we beter wat minder vlees kunnen eten. Ze halen daarbij heel goede argumenten aan: volksgezondheid, het milieu, dierenwelzijn, de hongerproblematiek, voedselveiligheid… Er zijn ook mensen, zoals Mevrouw De Nil, die het tegenovergestelde doen, en anderen willen overtuigen om juist méér vlees te eten. Ze hebben daar ook argumenten voor: smaak en winst maken. L

Er zijn verschillende mogelijke indelingen van de diverse redenen waarom mensen ervoor kiezen geen vlees te eten. Een van die mogelijke indelingen is 'rationeel versus emotioneel'. De argumenten of motivaties voor vegetarisme zijn niet altijd eenduidig in een van die twee categorieen in te delen (ik denk dat bijvoorbeeld tegen het doden van dieren zijn zowel een rationeel als een emotioneel argument genoemd kan worden), maar goed. Markant hierbij is ook dat voor- en tegenstanders van vleesconsumptie elkaars argumenten liefst in het emo-hoekje duwen, want dan worden ze gedevalueerd. Rationaliteit en rationele argumenten hebben de bovenhand en zijn, tenminste in deze wereld, het sterkst. Dat neemt natuurlijk niet weg dat binnen de zogezegde rationele argumenten vaak heel wat irrationaliteit te vinden is, en dat er emotionele gronden achter of onder steken. Als ik beweer dat er heel weinig redelijke, degelijke, écht rationele argumenten tegen vegetarisme en voor vlees eten bestaa

Vandaag heb ik het over aliens. In de fantasieën van onze cultuur zijn ET's vaak vegetariërs. Waarom? Omdat ze, wanneer wij ze zien, bijna per definitie moreel verder staan dan ons (anders zouden ze zichzelf vernietigd hebben met hun technologie, nog voor ze ons konden bezoeken). Hier zijn vijf voorbeelden van veggie aliens uit de Aardse cultuur. 1. La Belle Verte Een vrij onbekende Franse film, maar zeer de moeite waard. Een inspectrice van een andere planeet komt de Aarde bezoeken, en is verbaasd in 't straat "een tentoonstelling van lijken" aan te treffen. Hier een fragment met duitse dubbing, maar zoek op Youtube op La Belle Verte of The Green beautiful, en je kan de hele film bekijken in 't Frans (verschillende deeltjes). 2. Nos Amis les Terriens Alweer Frans. Een heel leuke film naar een scenario van Bernard Werber (bij ons bekend van 'De Mieren'). Menselijke gedragingen en acties worden een hele film lang becommentarieerd door een alien voiceo

Vandaag kregen we de vraag of kaviaar vegetarisch is. Eieren van een kip zijn natuurlijk een vegetarisch product (de kip moet er niet voor worden gedood), maar de eitjes van de steur - kaviaar dus - zijn dat niet. De vis moet er wel voor worden doodgemaakt, en we nemen de eitjes eruit terwijl ze nog in hem zitten. Wat een delicatesse! Soms valt het mij zo op - zo ook in het geval van kaviaar: dat contrast tussen zogenaamde verfijndheid, elegant tafelen, chique diners enerzijds... en wat men eigenlijk aan het doen is anderzijds. I mean, beeld je in: we doden een dier om zijn eitjes af te nemen. We nemen een leven om vele andere levens-in-wording op te eten. Is dat iets waar je fier op kan zijn? Wat meer info, evenals veggie alternatieven lees je hier . En nog wat nieuws... De virussen zijn aan 't aanschuiven om in de spotlights te komen: na de momenteel welig tierende varkensgriep, maakt de Wereldgezondheidsorganisatie zich nu ook zorgen over varkensebola . Soms komen pioniersin

De stierenrennen in het Spaanse dorpje Pamplona zijn weer afgelopen. Als je niet weet wat die inhouden, kijk even naar videobeelden van dit jaar. Tijdens het feest van San Firmin worden elke dag zes stieren losgelaten in de nauwe straatjes van Pamplona. Honderden mensen (ik zie niet echt vrouwen op de beelden) tonen hun 'moed' door voor de stieren te lopen en proberen niet vertrappeld te worden door de hoeven of doorboord te worden door de hoorns van de dolgedraaide dieren. Voor 't eerst sinds 2003 viel er dit jaar weer een dode, en daarnaast verschillende zwaargewonden. De stierenrennen zijn om deze en om dierenwelzijnsredenen controversieel, en aanleiding tot hevige discussies, zoals je kan zien in de commentaren op de website van De Standaard . In discussies over de stierenrennen (en stierengevechten) komen soms interessante tegenstrijdigheden naar voren. Interessant is met name wat men denkt over de het belang en de waarde van deze activiteit, vooral in vergelijking m

Op de Nederlandse website Meat & Meal (de naam zegt alles) is hoofdredactrice en rabiaat vleeseetster Caroline van der Plas ruimdenkend genoeg om openlijk met mij in discussie te treden over vlees eten. Wij zullen in de komende tijd elkaar het vuur aan de schenen leggen. Niemand koestert de hoop de ander van eender wat te overtuigen, maar iedereen hoopt op amusante, informatieve en spetterende discussies. Lees mee en mail gerust je commentaar door. Hoera voor het WWF . Ze stellen voor om maximum drie keer per week rood vlees te eten, en wat meer is, om vlees te voorzien van waarschuwingsetiketten à la "maximum 3 keer per week". WWF weet ook dat zuivel een grote impact heeft op het klimaat en wil zuivelalternatieven aanmoedigen. Revolutionair. Uiteraard vindt de industrie dit allemaal geen goed idee, wat had je gedacht. En weer interessant nieuws over de link tussen vlees/vegetarisme en kanker - ditmaal bloedkanker. Vele vegetariers en veggie organisaties vertellen d

't Is al wat langer geleden dat ik een blogje pleegde, maar 't is druk überdruk geweest. Eerst en vooral: de dialoog met de Nederlandse vleessector gaat verder. Vleesredacteur Caroline verwijt de veggies emotioneel gedrag, misbruik van het klimaatargument, enzovoort. Ik heb het in mijn antwoord over de validiteit van het milieuargument, en de zeer beperkte waarde van 'smaak' als argument. Lees mee... Vorige week bekeken we met ons team in beperkte kring de hier nog niet verschenen docu Food Inc . Daarin worden heel wat malafide praktijken van 'Big Food' - de voedingsindustrie - aangeklaagd. Onder meer Monsanto en Smithfield passeren de revu. De film gaat voor een relatief groot stuk over vleesproductie, maar zoals gewoonlijk wordt er nooit melding gemaakt van de mogelijkheid om in de eerste plaats minder vlees te eten, als een deel van de oplossing. Wél komt men natuurlijk aandraven met andere manieren om dieren te houden en vlees te produceren. Als vegeta

Het Laatste Nieuws publiceerde vandaag een hallucinant gezondheidsartikel. Donderdag Veggiedag maakt je dik . Een Britse arts aan het woord over de nadelen van vegetarisme, en dan zomaar eventjes zijn conclusies overnemen voor Donderdag Veggiedag, en dat in de titel zetten. Waalse melkveehouders hebben de aankoopcentrales van Lidl en Colruyt geblokkeerd , uit protest tegen de lage melkprijzen, volgens hen bepaald door de supermarktketens. Interessant is vooral de reactie van Colruyt: Colruyt roept dan ook op om de situatie zeer ernstig te nemen en samen met de boeren tot een oplossing te komen. “Als er echt te veel melk is, hoe kan dit dan worden opgelost? Is het niet zinnig om steun te geven aan heroriëntering? Er is schaarste aan vis. Moeten we dan bijvoorbeeld niet naar aquacultuur of vis-farms? Of nog andere oplossingen. Hoe kunnen de boeren daarbij geholpen worden”? Aquacultuur of vis-farms zijn natuurlijk de verkeerde voorbeelden, maar voor de rest toch wel zinnige praat. O

Twee illustraties van hoe het economische argument altijd het laatste woord krijgt, ten koste van al de rest. Voorlopig toch. In Europa is men druk bezig te proberen de zuivelsector een boost te geven. De Europese landbouwminister Fischer-Boel maakte de winnaars bekend van de Milk: drink it up! campagne. De Nederlandse minister van Landbouw Gerda Verburg diende een subsidiedossier in bij Europa voor 4 miljoen euro voor de zuivelsector, volgens de Partij voor de Dieren zonder de Tweede kamer daarover op de hoogte te stellen. Nochtans zijn, aldus diezelfde partij (en uiteraard volgens ondergetekende) de kosten van de zuivelsector hoog, en is de zuivelconsumptie in Nederland al enorm hoog: "De Partij voor de Dieren wil van de minister weten waarom zij miljoenen euro’s belastinggeld wil uitgeven aan een niet duurzame en zelfs zeer vervuilende sector. De uitlaatgassen en mest geproduceerd door koeien zorgen voor 30% van de methaanuitstoot wereldwijd. Daarnaast zijn ook de effecten

Gisterenavond in het KBC-gebouw in Brussel werden we, niet zonder enige trots, laureaat van de Grote Prijs voor Toekomstige Generaties. Daar hangt geen geld aan vast, maar natuurlijk wel eeuwige roem. 't Is geen prutsprijsje en er zit een serieuze organisatie achter. De voorzitter van de jury werkt bij de Task Force duurzamen ontwikkeling van het Federaal Planbureau, en als er vanuit zo'n hoeken erkenning komt voor het belang van vleesvermindering, dan wil dat toch zeggen dat we weer een stapje dichter zijn. Lees er hier meer over en bekijk hieronder het clipje dat de Stichting voor Toekomstige Generaties maakte over EVA. Maar er is nog meer prachtig nieuws... In Zweden spoort de overheid haar burgers nu officieel aan om minder vlees te eten! Vlees is verantwoordelijk voor meer dan 20% van de ecologische impact, en voor slechts 6% van de economie, zo luidt het in een studie waarop ze zich daar beroepen. You rock, Zweden! We blijven in Scandinavie. Wat dacht je hiervan: N

Dit weekend eindigden de geadopteerde varkens van Peeters en Pichal op de barbecue. De programmamakers onderzochten welk varken het best smaakt: een biologisch of een ander. Volgens vele biologen en ethologen behoren varkens samen met primaten en dolfijnen tot de meest intelligente diersoorten. Bij tests scoren ze vaak zelfs beter dan chimpansees. Varkens zijn uiteraard ook welzijnsgevoelige dieren. Toch worden er in België jaarlijks meer dan tien miljoen van deze dieren gedood – evenveel als er Belgen zijn dus. Ruim 1100 per uur, meer dan 20 per minuut. We weten dat vlees eten niet nodig is voor de gezondheid. We eten vlees dus hoogstens omdat we het lekker vinden, niet uit een of andere noodzaak. En terwijl ruim een miljard mensen vandaag honger lijden, geven we bijna 40% van al het graan ter wereld aan varkens en andere landbouwdieren. Vegetariërs en dierenvrienden worden heel snel van sentimentalisme beschuldigd, terwijl bovenstaande argumenten tegen vlees niet meer dan ratio

Al gehoord van Prop 2? Prop 2 is de afkorting van Proposition 2 , een Californisch wetsvoorstel dat moest zorgen voor meer dierenwelzijn. Prop 2 werd goedgekeurd op 4 november 2008, en wordt door Amerikaanse dierenrechtenactivisten beschouwd als een enorme overwinning met een historische betekenis. A huge victory ? Wat mag die dan wel inhouden? Hou je goed vast. Dankzij Prop 2 zullen kalfjes, leghennen en zwangere zeugen enkel nog kunnen worden gehouden in omstandigheden waarin ze kunnen neerleggen, rechtstaan, hun ledematen helemaal uitstrekken en kunnen omdraaien. U leest het goed. De Amerikanen (of tenminste de diervriendelijke) noemen het een enorme overwinning voor de dieren wanneer een nieuwe wet bepaalt dat die voldoende plaats moeten hebben om recht te staan en neer te liggen. Ik probeer hier niet de inspanningen van de Amerikaanse dierenrechtenactivisten belachelijk te maken, uiteraard, maar wel aan te tonen in wat voor een ongelooflijk erbarmelijke situatie we - en meer bepa

In Engeland gaat 't niet goed met de dierlijke veeteelt, en de nieuwe minister die de zaak vooruit moet helpen is... vegetarier. Hij rapporteert aan de 'secretary of the enivironment', die... eveneens vegetarier is. De landbouwminister is ook een fervent tegenstander van de jacht. Ik vraag me af wat ik zou doen in zijn positie - stel dat ze je zo'n job aanbieden, als vegetarier. Wat doe je daarmee? Er zal in elk geval geen mens zijn die je tevreden kan stellen. De veggies schreeuwen 'how could you do that' bij elke beslissing die hij maakt, omdat hij toch een klein beetje rekening moet houden met de politieke en economische realiteit, en er meteen uitligt als hij dat niet doet. De boeren en vleesindustrie zijn sowieso al bevoordoordeeld. En zichzelf tevreden stellen? Kan hij die job uitoefenen en toch trouw zijn aan zichzelf - een van de vereisten, wat mij betreft, voor persoonlijk geluk? Ik heb met de mens te doen en wens hem alle goeds. Vlees heeft geen gezo

Een van mijn redenen om geen vlees te eten is medelijden (in de goede zin van het woord) met dieren. Maar op den duur zou je vlees beginnen te eten uit medelijden met de vleesindustrie. Ik maak een grapje natuurlijk, maar toch: zelfs rekening houdend met maximale traag- en onverschilligheid bij de consument, kan het allemaal gewoon niet blijven duren. Neem nu de nieuwsberichten weer van de laatste tijd, en vooral van vandaag. Paul McCartney heeft afgekeken van ons! Hij plaatst zich met rug en schouders achter een nieuwe campagne in Engeland: Meatless Mondays. En net zoals het bericht over de Gentse veggiedag, gaat dat de wereld rond. Zie het filmpje op De Standaard, waarin ook Moby en dochter Stella hun steun betuigen aan de campagne. Daarnaast maande de Stichting tegen Kanker vandaag de consument aan om zo weinig mogelijk rood vlees te eten. Zo weinig mogelijk, da's niet mis. De kippen en de vissen zullen het natuurlijk bekopen (ironisch, er zullen nog meer dieren het loodje

Er is een nieuw fenomeen in activisme-land: carrotmobbing . De filosofie is op zijn minst interessant, en ontstond in - hoe kan het ook anders - California. Ze gaat zo: overheden zetten zich lang niet genoeg in voor de grootste bedreiging die de mensheid ooit heeft gekend (da's global warming, duh). Wie heeft er nog macht in zijn handen om iets te veranderen? Juist, jij! Wij! De consument. Wat als de oplossing lag in het feit dat bedrijven ALLES doen voor geld? Iedereen consumeert, maar we moeten onze consumptie beter en doelgerichter organiseren. Dus, wat was het geniale idee van een paar Amerikaantjes? We gaan winkels vragen hoeveel ze bereid zijn te investeren in de energie-efficientie van hun zaak, in ruil voor een hogere omzet. De hoogste bieder wint, en naar die zaak trekken we met z'n allen, als een 'mob', om samen de omzet te verhogen. Iedereen wint: de consument, het bedrijf, de planeet. 'Positive collaboration'. Even toegepast op onze issue hier, veg

Een amalgaampje van wat nieuwtjes vandaag. Gefeliciteerd, varkensgriep (Zwijnegriep! Hamgriep! Koteletgriep!), je bent nu officieel een pandemie - de eerste in 41 jaar! Een modeontwerpster maakt een jurk van vlees . Disgusting? Hoezo, je wil het niet op maar wel in je lijf? (dat geldt niet voor mijn vegetarische lezers natuurlijk... Op VILT is er een poll over een wekelijkse veggiedag per stad. Goed idee? Bijna 60 % zegt ja! In Frankrijk starte men naar aanleiding van onze Gentse veggiedag www.unjoursansviande.fr op. Pig Business is een film waar ik nog niet van gehoord had. Meteen besteld. Er zit een nieuwe veggie in het Vlaams Parlement: Elisabeth Meuleman , voor Groen! Toevallig mijn nicht ook. Een gloednieuwe vegetarische site: de receptencommunity www.devegetarier.nl , met daarop de titels van alle recepten van De Dikke Vegetarier van Mark Bittman. Gebruikers kunnen eigen opmerkingen, foto's en video's bij de recepten uploaden. Leuk idee, benieuwd hoe 

U weet 't of u weet 't niet, maar gisteren was het Wereld Oceaan Dag. Voor die gelegenheid werd in Rotterdam (in de zoo 'Blijdorp') een studiedag georganiseerd met interessante internationale sprekers. Een van de initiatiefnemers was onvolprezen onderwaterfotograaf Dos Winkel . Dos is de beste ambassadeur voor zee en vis die je je maar kan indenken, want hij is levenslang vegetariër en schetst als geen ander de schoonheid van de onderwaterwereld. De dag was leerzaam en interessant, maar opnieuw viel me vooral de perverse kant van de 'ideologie van het conservationisme' op, als ik dat zo mag noemen: ik heb het over het in stand willen houden van soorten, om te zorgen dat ze er nog zullen zijn in de toekomst. Dat milieuorganisaties als WWF deze filosofie volgen is natuurlijk normaal, want het is waarom zij bestaan. Zij zijn geen dierenrechtenorganisaties, en het volgt dan ook dat het individuele dier jammer genoeg van weinig tel is. Jammer genoeg op zich, maar h

Van de vereniging BROK (Beweging voor Recht op vrijheid van Keuze) kreeg ik volgende mailtje: 'Net een artikel op onze site gezet dat jullie kan interesseren: http://www.brok.be/nieuwsbrief0906.html#punt1 Samengevat: niet het veganisme is de oplossing, maar een beter evenwicht tussen landbouw en veeteelt waarbij alle aspecten met rede worden bekeken ipv door een ideologische bril .' Deze keer gaan we 't niet hebben over die Vrijheid van Keuze, waarrond Brok zogezegd is opgericht (in werkelijkheid zijn zij eerder een vereniging die opkomt tegen de ideeën en acties van vooral GAIA en andere dierenorganisaties). We hebben het even over wat ze schrijven in dat mailtje: het contrast dat zij blijkbaar zien tussen hun "rede" en onze "ideologie". Wat mij betreft kan men vegetarisme een ideologie noemen. Wikipedia (een Van Dale heb ik hier niet) definieert een ideologie als 'het geheel van ideeën over de mens, menselijke relaties en de inrichting van de

Ik kreeg net deze link met undercoverbeelden van een Chinese fur farm toegestuurd (je hoeft niet te kijken!). Ze behoren tot het afschuwelijkste wat ik ooit gezien heb. Ik moet nog even ventileren voor ik kan ontspannen en slapen vandaag. Het voelt namelijk alsof ontspannen en slapen niet kunnen en niet mogen en tijdverlies zijn zolang dergelijke dingen gebeuren in de wereld. Ik voel verdriet, kwaadheid, frustratie, machteloosheid, hopeloosheid… en tegelijkertijd weet ik dat we er dingen kunnen aan doen, dat het werk dat we doen niet tevergeefs is en dat elke minuut die we in het Goede investeren, van tel is. Maar hoever ga je daarin? En hoe zorg je dat je niet in de negativiteit belandt en gefrustreerd of gek wordt van al die ellende? Ik probeer dat te doen door te focussen op wat goed is, ook op het eigenste moment waarop ik die wreedheid zie. Ik focus op het feit dat ik medelijden kan voelen en niet afgestompt ben. Wees blij dat je kwetsbaar bent - zei een prof me ooit. Ik focus v

We blijven in de sfeer van de politiek - hoe kan het ook anders, dezer dagen. Ivo Belet (CD&V) is nog zo'n clevere tiep. In een interview in Knack krijgt hij de vraag voorgeschoteld 'In hoeverre is het landbouwbeleid al groener geworden?' Zijn antwoord: 'ik denk dat we al heel veel hebben bereikt. Maar je blijft natuurlijk met bepaalde problemen zitten, zoals de CO2-uitstoot bij de veestapel.' De heer Belet is daar tenminste al van op de hoogte. Het vervolg is echter minder: 'Het is niet onze taak om te zeggen dat we de veestapel moeten afbouwen, zoals de groenen zeggen, en dat we minder vlees moeten eten. We moeten ons veeleer toeleggen op onderzoek naar nieuwe veevoeders.' Right. Nieuwe veevoeders, daar gaan we er niet mee komen. Maar daar gaat 't niet over. Vraag is, waarom zegt de heer Belet dat dat veestapel afbouwen of vleesconsumptie verminderen niet 'onze taak' is (we nemen aan dat hij bedoelt 'de taak van de politiek over over

In een interview met mij dat vandaag in De Standaard stond zeg ik dat ik geen enkel probleem kan dat door de politiek zo gebagatelliseerd wordt als de hoge vleesconsumptie (geen enkel belangrijk probleem moest dat zijn, maar soit). In vergelijking met de impact van de hoge vleesconsumptie (volksgezondheid! dierenwelzijn! wereldvoedselproblematiek! klimaat!) is de aandacht die deze kwestie krijgt vanuit de overheid erg miniem. Het wordt steeds duidelijker hoe de overheid soms misschien wel wil maar niet kan . Dat ervoer ik anderhalf jaar geleden al bij een onderhoud met het kabinet van minister Magnette: 'we zijn erg geinteresseerd in het onderwerp vleesconsumptie, maar het ligt heel gevoelig: de landbouwsector en de grootdistributie werken tegen.' Idem vandaag bij een bezoek aan het kabinet Onkelinx. We zaten aan tafel met een advisieur rond gezondheid en een adviseur rond duurzaamheid en dierenwelzijn. Op onze argumenten hadden ze niet veel aan te merken: dat hoge vleescons

Een vraag waarop ik zelf het antwoord niet helemaal weet. U misschien? Oorzaak nummer 1 van klimaatverandering: energieverbruik . Wanneer we mensen vragen energiezuinige toestellen aan te schaffen, een spaarlamp in te draaien, het licht of de chauffage uit te doen wanneer ze weggaan, dan kunnen we over het algemeen rekenen op een zekere goodwill, soms zelfs enthousiasme. Oorzaak nummer 3 van klimaatverandering: transport . Wanneer we mensen vragen wat meer gebruik te maken van openbaar vervoer of de fiets in plaats van de wagen, dan zal misschien niet iedereen dat onmiddellijk doen, maar zijn de meeste mensen tenminste in principe akkoord. Oorzaak nummer 2 van klimaatverandering: vleesconsumptie Wanneer we mensen voorstellen om eens wat minder vlees te eten, dan wordt er door veel mensen luidkeels geprotesteerd: aantasting van de persoonlijke vrijheid! regelneverij! fanatisme! afdwinging! Weet u waarom de dingen zo zijn?

Ik heb net het science fictionboek Chindi uit, van Jack McDevitt. (geen absolute aanrader, maar dit terzijde). In het boek, dat zich afspeelt in het jaar 2224 maken een de personages - zoals dat wel vaker gaat in SF-boeken - een aantal lange ruimtevluchten. Op die vlucht eten ze kip, varkensvlees, steak, en dergelijke. Ik dacht, tiens, weet die man niet dat de toekomst plantaardig is, en dat we anno 2224 geen dieren meer zullen doden om op te eten? Wegens duidelijk gebrek aan verbeelding was McDevitt al meteen gedaald in mijn achting. Edoch ik bleef doorlezen. Gelukkig maar, want wat las ik op pagina 209? "Steak, turkey, fruits and vegetables, and some desserts, were stored in adjoining freezers. (There was no real meat, of course. Acutal meat and the hides of living animals had gone out of fashing half a century before. hamburgers, pork chops, chicken, everything was artificially processed. The prospect of eating the flesh of, say, a cow, would have sickened most of the passen

Ik breng vandaag mijn voorlaatste dag door in de Dordogne. Zoals eerder gezegd is het hier de foie gras streek bij uitstek. Ik ben er nog niet in geslaagd een foie grasboerderij te bezoeken (misschien morgen nog). We passeerden er gisteren eentje en vroegen of we een kijkje konden nemen, maar dat ging niet, want "on est en plein gavage". Ik dacht dat het dwangvoederen hier niet altijd plaatsvond en dat sommige producenten de ganzenlevers op een 'natuurlijke' manier bekomen, maar iemand verzekerde dat daar niets van aan is, en dat er altijd dwangvoederen aan te pas komt. Blijkbaar zouden er ook heel wat ganzenlevers aangevoerd worden uit Oost-Europa en hier worden verwerkt. Het is trouwens markant hoe foie gras hier o-ve-ral aanwezig is, op elk menu van elk restaurant. Heel wat minder een luxeproduct dan bij ons dus. In een lokaal Engelstalig krantje vond ik nog een bericht over een zekere Didier Durand, die opgroeide op een boerderij bij Bergerac, niet ver van hier. D

Vandaag een bericht van iemand uit de landbouwsector. De persoon schrijft: Geachte, Ook ik las vol van verbazing van uw initiatief "veggiedag" . Begrijp mij niet verkeerd, ik heb respect voor ieder zijn mening, ik merk echter dat dit niet bij iedereen zo is. Als u beslist geen vlees te eten is dat uw keuze, waar ik echter wel problemen mee heb is het feit dat u andere probeert te overtuigen dit ook te doen.Ik ga mij echt niet druk maken in mensen die vegetarisch willen leven, dit is hun keuze. Ik zou u willen vragen de mening van anderen ook te respecteren, bovendien is de mens van nature een vleeseter en we hebben dit ook nodig, zonder aanvulling van vitamines, mineralen en spoorelementen kan een vegetarieer niet leven. Mijn korte antwoord: Beste, Als een mens iets oprecht en van ganser harte gelooft, en dat geloof ondersteund kan worden door rationele argumenten, dan mag – neen moet – hij wat mij betreft wat hij gelooft proberen te verspreiden. Als wij geloven dat

Vandaag heeft onze veggiedagcampagne het geschopt tot de website van het meest gelezen nieuwsmagazine ter wereld, Time.com (en er zal ook een klein stukje verschijnen in de 4,5 miljoen papieren exemplaren). Het blijft ondertussen interviewaanvragen regenen. Morgen komen Russische en Noorse TV-stations naar Gent. Ondertussen is het officieel dat Sao Paulo - een tikkeltje groter dan Gent - de volgende stad zal worden met een officiele veggiedag. Ik ben dankbaar dat ons werk wereldwijd mag inspireren. In eigen land deed Groen! in Leuven een voorstel om ook daar de donderdag officieel te laten erkennen als veggiedag. Tegenstand en loze argumenten waren blijkbaar niet uit de lucht in de gemeenteraad, maar er is nog niet gestemd. Het voorstel wordt opnieuw opgenomen in de commissie leefmilieu. De Boerenbond voelde zich bedreigd genoeg om voorwaar een demonstratie tegen de Veggiedag te organiseren op het stadhuis. Zie ook dit stuk op Leuvencentraal voor wat achtergrondinfo. De kneuterigh

Ik rust even uit in Frankrijk, meer bepaald de Dordogne. Vandaag gingen we een kijkje nemen naar de magistale prehistorische rotsschilderingen in Lascaux . Ergens onder de grond hielden onze verre voorouders zich bezig met het afbeelden van vooral stieren en paarden, en ook wat herten. De vraag is: waarom precies? Want normaal kwam daar geen kat - laat staan met een toorts - en doorgaans werden deze kunstwerken dus niet echt gezien. En toch getuigen ze - volgens experts van over de hele wereld - van groot artistiek talent. Ik heb het altijd raar gevonden, en er moet iets meer achter zitten dan gewoon een al dan niet primitieve vorm van kunst. Ik vraag me af of iemand al gedacht heeft aan een eerbetoon aan de dieren die bejaagd werden? Misschien werden ze op die manier vereeuwigd, vanuit een - blijkbaar in vele culturen en tradities aanwezig - schuldgevoel wegens het doden? We bezochten vervolgens een Middeleeuwse burcht, met daarin onder meer een folterkamer. Gruwelijke foltertoestelle

Vandaag had ik - samen met schepen Balthazar - lunch met een heel vriendelijke, jonge journalist van Time Magazine, die speciaal afgezakt was van Londen voor een reportage over het Donderdag Veggiedag initiatief. Hoewel hij zelf geen veggie was, was hij onze zaak toch zeer genegen. En hij vertelde me een idee: om vlees te mogen eten, zou een mens een diploma moeten hebben, dat hij kan krijgen na het slagen in een test: die dieren die je kan doden mag je eten. Er zouden volgens hem héél wat minder dieren gedood worden. Zelf volgt hij zon ongeveer dit idee en eet hij geen zoogdieren. Een kip zou hij kunnen doden, dus dat eet hij. Toen hij hoorde dat eenden koppels voor het leven vormen en hij dus, wanneer hij eend at, eigenlijk een andere eend eenzaam achterliet (bij wijze van spreken) stopte hij ook met 't eten van eend. Ik zei hem dat ik zijn hang naar vlees wel begreep, omdat ik zelf ooit ook een grote vleeseter ben geweest. Ik vertelde hem ook dat ik anderzijds zag dat hij van n