De Toekomst is Plantaardig

Af en toe een gedachtenexperiment moet kunnen. Hoe (on)realistisch vind je dit scenario? Let me know. Een gesprek tussen een twaalfjarig meisje en haar vader, in het jaar 2300... - Pap, ik las vanmorgen in een boek dat mensen vroeger dieren opaten! Is dat echt? - Ja, dat klopt. Tot ongeveer het einde van de 21ste eeuw aten mensen dieren. - Dus dat is echt? En mocht dat gewoon zomaar? En hoe vaak gebeurde het? - Ongeveer iedereen deed dat. Elke dag. Toch zeker tot zeg maar 2050. Dat was heel gewoon. Mensen die het niet deden werden zelfs gezien als abnormaal. - Maar hoe kon het nu normaal zijn om dieren te eten? Iedereen weet toch dat je dieren niet zomaar doodt? - Ja, zo denken wij er nu wel over, maar de mensen vonden dat toen nog niet. - Mocht je dan zomaar alles doen met dieren wat je wou? - Hmmnee, eigenlijk niet. Je kon toen ook geen dieren zomaar slaan of mishandelen ofzo. En mensen zagen ook wel graag dieren. Vooral katten en honden, en wilde dieren. - Maar toch

Zoals in vele landen zaten tot voor kort ook in België de meeste legkippen in batterijkooien. Die zijn eindelijk, definitief en effectief verboden (wegens niet diervriendelijk) vanaf eind juli 2012 (na een lange overgangs- en gedoogperiode). De overstap naar nieuwe systemen (zoals verrijkte kooien, scharrelstallen of stallen met vrije uitloop) vereist extra investeringen van de kippenboer, en niet iedereen is bereid die te doen. Dergelijke mensen houden er dan gewoon mee op. Maar wat met de kippen? Hun eieren moeten na 1 augustus gewoon vernietigd worden, dus er is geen reden om hen te houden. De boer moet er dan massaal vanaf... Vorige zaterdagnamiddag reden we naar vermoedelijk een van de laatste legbatterijen in België, voor een soort “opruimactie”. Solden zijn het hier echter niet: terwijl zo’n afgedankte kippen in het slachthuis 10 eurocent per dier opbrengen, worden ze hier bij wijze van spreken tegen woekerprijzen verkocht: mensen die kippen willen opvangen moeten tot anderhalve

De Vlaming is de laatste tien jaar Bourgondischer gaan leven, zo stond gisteren in De Standaard . Meer mensen dan vroeger gaan akkoord met de stelling “ik eet wat ik graag eet, zonder me zorgen te maken over de gezondheid ervan.” Zoals gesignaleerd in het artikel: dit is een merkwaardig resultaat, want vele onderzoekers en beleidsmakers, alsook de publieke opinie, gaan ervan uit dat we net gezonder eten dan vroeger. Wim Verbeke van de Universiteit Gent geeft drie mogelijke verklaringen: de crisissen in de vleessector (die de resultaten bij de eerste peiling in 2001 negatief beïnvloedden); het moe worden van gezondheidsboodschappen; en tenslotte het idee dat er niet noodzakelijk een tegenstelling is tussen gezond en lekker. Ondertussen werd door verschillende commentatoren al de nodige korrel zout (!) toegevoegd aan de onderzoeksresultaten - je kan die conclusie, zo zeggen ze, niet zomaar afleiden uit slechts één nogal suggestief gestelde vraag. Nochtans zouden we ook ergens helemaal n