't Is lang geleden dat ik hier iets neerpende, en da's alleen maar omdat 't (zoals altijd) druk was. Vandaag moet me nog iets van het hart.
Ik maak me sterk dat ik altijd tenminste mijn best doe (soms zal ik falen) om mijn pro-vegetarische argumentatie zo objectief, wetenschappelijk correct, fair, rationeel en logisch mogelijk te houden. Ik ga tegenargumenten altijd zo goed mogelijk analyseren, en ik probeer geen zever te vertellen. Ik geloof dat het vegetarische verhaal op zich zo sterk is dat ik geen gebruik hoef te maken van overdrijving, sentimentele argumenten, selectiviteit of geveinsde onwetendheid. Ik ben met andere woorden intellectueel zo eerlijk mogelijk.
Datzelfde kan niet van iedereen gezegd worden. Neem nu Piet Vanthemsche, kopman van de Boerenbond (die trouwens ook de operatie tegen H1N1 orchestreert - u weet wel: dat virus dat niets met varkens te maken heeft). Kijk even naar deze Japanse reportage over Donderdag Veggiedag in Gent. Amusant over de hele lijn, maar als je geen geduld hebt, spoel door naar 7min.50. Daar is de heer Vanthemsche aan het woord. Hij lijkt 't allemaal niet fair te vinden. Ja, we moeten ervoor zorgen dat mensen gezonder gaan eten, zegt ie. 'But we should not stigmatise meat production as the one and only cause of the greenhouse gasses.'
Wie, o beste Piet, wie heb jij al horen zeggen dat vleesconsumptie de enige oorzaak is van klimaatverandering? Dat wou je toch echt niet zeggen he, want je wéét heel goed dat niemand dat beweert. Je zou kunnen zeggen dat 't door je Engels kwam, maar die taal beheers je vrij goed (over dat 'hasses' spreek ik niet). Er zijn met andere woorden geen excuses voor deze flagrant nonsensikale uitspraak, Piet. Ik kan alleen maar blij zijn dat ze je niet langer aan het woord lieten, want wie weet wat had je dan nog allemaal uitgekraamd. If anything, beste Piet, wordt vlees genegeerd als een oorzaak van global warming (hoewel ik snap dat jouw perceptie anders is). We spreken over energie en auto's, maar relatief zelden over vlees.
Beste Piet, toen Mr Susumu, de Japanse journalist, me vroeg naar iemand die zich zou kunnen uitspreken tegen Donderdag Veggiedag, heb ik jou getipt. Maar als je niet serieus kan praten, dan zal dat toch de laatste keer geweest zijn denk ik. Volgende keer ietsje beter? Thx man!
donderdag 27 augustus 2009
dinsdag 11 augustus 2009
Engeland op veggie rantsoen?
De plantaardige toekomst is misschien dichterbij dan je zou denken, als je de Times mag geloven. De voedselcrisis doet misschien wat een hoopje vegetarische organisaties niet kunnen (en ook niet willen, uiteraard): mensen ertoe dwingen geen vlees meer te eten. Alleen jammer dat het in zo'n verhalen altijd overkomt als een straf: een vegetarisch voedingspatroon wordt in één adem genoemd met "oorlogsrantsoenen".
De betrokken minister van Landbouw, Hilary Benn, is zelf vegetarier. Voor mijn discussiepartner Caroline Van der Plas van Meat & Meal is dat voldoende om dit bericht meteen af te doen als gekleurd. Gemakkelijk natuurlijk. Nu, wie de blog meevolgt ziet zelf ook wel dat in haar antwoorden weinig inhoudelijke zaken aan bod komen. Makkelijker is het om mij/vegetariërs opdringerigheid en arrogantie te verwijten.
Verder nog interessant in het Nieuws: een paard dat dankzij een dure operatie weer leerde lopen ontlokte aan VILT voorzitter Dirk Lips de reactie dat men die 3.000 euro ook kon spenderen aan het helpen van de "arme kindjes". Gek dat men vlug zo redeneert wanneer het om een investering in het welzijn van een dier gaat. Wie voor 3.000 euro op vakantie gaat of zijn geld besteedt aan een of andere futiliteit, zal die opmerking veel minder snel horen.
Landbouw is verantwoordelijk voor giftig zeewier aan de Franse kust, dat voorwaar al mensen naar de andere wereld hielp - aldus een bericht in VILT.
En een boek om in november naar de boekhandel voor te stormen: Eating Animals, van Jonathan Safran Foer, die de dieren-eten kwestie goed onderzocht nu hij een zoontje kreeg en een antwoord moet vinden op een belangrijke vraag: hoe zal mijn kind eten?
De betrokken minister van Landbouw, Hilary Benn, is zelf vegetarier. Voor mijn discussiepartner Caroline Van der Plas van Meat & Meal is dat voldoende om dit bericht meteen af te doen als gekleurd. Gemakkelijk natuurlijk. Nu, wie de blog meevolgt ziet zelf ook wel dat in haar antwoorden weinig inhoudelijke zaken aan bod komen. Makkelijker is het om mij/vegetariërs opdringerigheid en arrogantie te verwijten.
Verder nog interessant in het Nieuws: een paard dat dankzij een dure operatie weer leerde lopen ontlokte aan VILT voorzitter Dirk Lips de reactie dat men die 3.000 euro ook kon spenderen aan het helpen van de "arme kindjes". Gek dat men vlug zo redeneert wanneer het om een investering in het welzijn van een dier gaat. Wie voor 3.000 euro op vakantie gaat of zijn geld besteedt aan een of andere futiliteit, zal die opmerking veel minder snel horen.
Landbouw is verantwoordelijk voor giftig zeewier aan de Franse kust, dat voorwaar al mensen naar de andere wereld hielp - aldus een bericht in VILT.
En een boek om in november naar de boekhandel voor te stormen: Eating Animals, van Jonathan Safran Foer, die de dieren-eten kwestie goed onderzocht nu hij een zoontje kreeg en een antwoord moet vinden op een belangrijke vraag: hoe zal mijn kind eten?
zondag 2 augustus 2009
Paardenvlees
In Het Laatste Nieuws, De Morgen en VILT had men het afgelopen dagen even over paardenvlees. 'We moeten jongeren opnieuw paardenvlees leren eten', zo citeert VILT een mevrouw uit de paardenvleesverwerkingsindustrie (mooi woord he). Ik schreef mijn bedenkingen aan de kranten:
Paardenvlees?
Anne-Mie De Nil vindt dat we jongeren opnieuw paardenvlees moeten leren eten, zo stond er te lezen in Het Laatste Nieuws. Evident dat Mevrouw De Nil dat vindt, want ze runt een vleesbedrijf dat gespecialiseerd is in het verwerken van paardenvlees.
Vandaag proberen wereldwijd honderdduizenden mensen andere mensen duidelijk te maken dat we beter wat minder vlees kunnen eten. Ze halen daarbij heel goede argumenten aan: volksgezondheid, het milieu, dierenwelzijn, de hongerproblematiek, voedselveiligheid… Er zijn ook mensen, zoals Mevrouw De Nil, die het tegenovergestelde doen, en anderen willen overtuigen om juist méér vlees te eten. Ze hebben daar ook argumenten voor: smaak en winst maken.
Laat paardenvlees nu inderdaad net een van de vleessoorten zijn waar we – jammer genoeg voor mevrouw De Nil – niet zo warm voor te maken zijn. Wellicht omdat we een paard zien als een ‘edeler’ diersoort dan de kip, of zelfs de koe of het varken. België is overigens een van de weinige landen waar paard gegeten wordt (vaak onbewust trouwens: in frituursnacks blijkt het vaak op te duiken). Zelfs in de VS vindt men dat barbaars. De laatste paardenslachterij aldaar - tot onze schade en schande in voorwaar Belgische handen – is er onlangs gesloten.
Sorry voor uw handeltje, mevrouw De Nil, maar als mensen liever geen paardenvlees eten, dan stel ik voor dat we dat zo houden. We slachten hier jaarlijks al bijna 300 miljoen dieren, en het is echt niet nodig om daar nog een hoop paarden aan toe te voegen. Ik ben ervan overtuigd dat er andere en betere manieren zijn om uw boterham te verdienen. Zonder filet d’anvers.
Paardenvlees?
Anne-Mie De Nil vindt dat we jongeren opnieuw paardenvlees moeten leren eten, zo stond er te lezen in Het Laatste Nieuws. Evident dat Mevrouw De Nil dat vindt, want ze runt een vleesbedrijf dat gespecialiseerd is in het verwerken van paardenvlees.
Vandaag proberen wereldwijd honderdduizenden mensen andere mensen duidelijk te maken dat we beter wat minder vlees kunnen eten. Ze halen daarbij heel goede argumenten aan: volksgezondheid, het milieu, dierenwelzijn, de hongerproblematiek, voedselveiligheid… Er zijn ook mensen, zoals Mevrouw De Nil, die het tegenovergestelde doen, en anderen willen overtuigen om juist méér vlees te eten. Ze hebben daar ook argumenten voor: smaak en winst maken.
Laat paardenvlees nu inderdaad net een van de vleessoorten zijn waar we – jammer genoeg voor mevrouw De Nil – niet zo warm voor te maken zijn. Wellicht omdat we een paard zien als een ‘edeler’ diersoort dan de kip, of zelfs de koe of het varken. België is overigens een van de weinige landen waar paard gegeten wordt (vaak onbewust trouwens: in frituursnacks blijkt het vaak op te duiken). Zelfs in de VS vindt men dat barbaars. De laatste paardenslachterij aldaar - tot onze schade en schande in voorwaar Belgische handen – is er onlangs gesloten.
Sorry voor uw handeltje, mevrouw De Nil, maar als mensen liever geen paardenvlees eten, dan stel ik voor dat we dat zo houden. We slachten hier jaarlijks al bijna 300 miljoen dieren, en het is echt niet nodig om daar nog een hoop paarden aan toe te voegen. Ik ben ervan overtuigd dat er andere en betere manieren zijn om uw boterham te verdienen. Zonder filet d’anvers.
Abonneren op:
Berichten (Atom)