De Toekomst is Plantaardig

Gisteren was de Amerikaanse celebrity Chef Mark Bittman bij ons op bezoek voor een lezing en interviews. Hij is de auteur van How to cook everything vegetarian, nu vertaald in het Nederlands als De Dikke Vegetarier . Zelf noemt Bittman zich een "vegan till six". Tot 's avonds is hij veganist, na 18u gunt ie zichzelf alles. Hij vindt zelf veganisme de meest logische voedingswijze, maar gelooft dat ze voor de meeste mensen (nog?) niet haalbaar is, en dat een "go vegan" boodschap de meeste mensen niet bereikt. Vandaar zijn suggestie: minder vlees (én andere dierlijke producten) eten, en het aandeel plantaardige producten in je voeding verhogen. Zijn vegetarische kookboek verkoopt ontzettend goed (het dikste ter wereld, met meer dan 2000 recepten) en hij bereikt erg veel mensen (bij ons alleen al had ie interviews met De Morgen, De Standaard, Goed Gevoel, Het Laatste Nieuws, Radio 1, Weekend Knack...). 's Middags ging ik er mee eten in Het Pakhuis. Hij at er, c

In De Standaard van ergens vorige week schreef journalist Tom Heremans dit vrij lullige stukje naar aanleiding van een bericht over een ongeval met een eend. Hieronder vind je mijn (vooralsnog niet gepubliceerde) reactie... In ‘Genoeg Gekwaakt’ (DS 24/4) verwoordt redacteur Tom Heremans zijn ongenoegen over een bericht van de Vogelbescherming. Toen een eend was aangereden op de weg, probeerde haar (levenslange) partner het lijkje weer op de been te krijgen en te beschermen tegen het verkeer. Dhr. Heremans vond ’t wel ‘sneu voor de eend’, maar is niet te spreken over ‘de manier waarop dat pluimvee hier vermenselijkt wordt’. Hij hekelt vervolgens het selectieve gedrag van dierenvrienden: ‘als het pluimen of een pels heeft, dan moeten we er compassie mee hebben.’ En dan raast hij nog wat verder. Antropomorfisme, inconsistentie, onmenselijkheid: de klassieke argumenten tegen dierenrechten en dierenwelzijn op een lelijk hoopje. De dierenvrienden waarover Dhr. Heremans schrijft, geven do

Het lammetje dat we gevonden hadden (zie ' lam na Pasen ') is spoorloos verdwenen. Het werd door ons uiteindelijk in bewaring meegegeven toen een dierenarts van de veeartsenijschool Merelbeke (de faculteit diergeneeskunde van de Gentse Universiteit) het kwam bezoeken. Hij vond 't een goed idee dat zijn internaatstudenten erop zouden letten tot het weer bij krachten was. Toen we gisteren informeerden via de telefoon, wist men ons te vertellen dat het dier weg was sinds donderdag, en niemand lijkt te weten waar het is. Men heeft niet de moeite gedaan om ons even spontaan op de hoogte te stellen. Ook aan de telefoon lijkt niemand er mee in te zitten. Vandaag was er toevallig opendeurdag op de veeartsenijschool en we gingen er naartoe om te zien of we iemand konden vinden die op de hoogte was, maar geen van de betrokkenen was daar. Dus morgen even bellen, hoewel ik niet weet of er veel te doen valt. Als je daar zo rondloopt en de zalen ziet waar paarden, koeien en andere grot

Al te gek: de Nederlandse partijd CDA wil dat de verkoop van een vegetarisch kookboek verboden wordt. Lees deze onzin hier . Het kookboekje is uitgegeven door het Voedingscentrum, een instantie die gefinancierd wordt door het ministerie van landbouw. Volgens het CDA is het niet gepast dat er vanuit die hoek reclame gemaakt wordt voor een vegetarische levensstijl (voor het eten van vlees mag reclame natuurlijk wel). Het alternatief dat voorgesteld wordt is ook hilarisch: het CDA wil het geld dat voor het kookboek wordt uitgegeven, liever besteden aan een voorlichtingscampagne over het maatschappelijk nut van dierproeven. Je voelt met je ellebogen aan dat hier een anti-dierenrechtenmens ende verstokte carnivoor achter zit :-) Het valt me op dat de vleessector de laatste tijd hier en daar fel reageert. Wellicht voelt ze nattigheid. In de VS werd president Obama onlangs gevraagd om Meatless Mondays officieel in te voeren. De sector kwam onmiddellijk af met een (uiteraard inhoudelijk wein

Deze morgen was ik even op Radio 2, in verband met een item over melk. Je kan hier herbeluisteren . Men liet afwisselend mij ("tegen" melk) en Inge Coene, van NICE vzw , aan het woord. Op de radio vermelden ze leuk en terecht dat NICE de voorlichting doet van de VLAM, die zorgen voor de promotie van alle mogelijke landbouwproducten. Op de website van Nice staat bij Over Nice ,wel "Nice maakt deel uit van Vlam", maar de hoofdtekst doet vermoeden dat het hier over een strikt onafhankelijke organisatie gaat: “Het voedingsinformatiecentrum NICE (Nutrition Information Center) verzamelt en verspreidt sinds haar oprichting in 1992 en onder toezicht van haar wetenschappelijke adviesraad wetenschappelijke en educatieve informatie over voeding en gezondheid. De verstrekte informatie is actueel, objectief en wetenschappelijk correct en sluit aan bij de nationale voedingsaanbevelingen en de richtlijnen van het Vlaamse voedingsvoorlichtingsmodel, de actieve voedingsdriehoek.

Vanmiddag waren we even op het verjaardagsfeestje van het dochtertje van mijn broer, dat één werd. Mijn vriendin kreeg een telefoontje van twee vrienden die in een wei, toevallig in de buurt, een piepjong lammetje gevonden hadden, blijkbaar verstoten door de moeder. We zijn erheen gereden en maakten voor naar huis te gaan eerst opnieuw halte bij mijn broer, die uiteraard een papfles liggen had. Ik had van in de auto al even gebeld om te vragen om al wat melk te warmen, en een hele hoop mensen - volwassenen en kinderen - kwamen kijken toen we met in de auto het diertje de fles gaven. Veel interesse, en veel "oohs". Ik moest denken aan een paar krantenberichten van de voorbije weken. In het kader van het nakende paasfeest had men het in de kranten over 'melklam' (het woord alleen al...) en hoe er traditioneel wel wat meer lamsvlees werd verkocht, maar dat de verkoop ervan in Belgie toch moeilijk bleef. Een lammetje is doorgaans minder dan zes maanden oud. Er werd een b

Enige tijd geleden, toen de Melkbrigade-reclamecampagne bedacht werd (de moeder, beste lezer, van alle reclamecampagnes) kroop ik in mijn pen en schreef ik een en ander over (tegen, laat ons zeggen) zuivel. Ik vind 't nog steeds bijzonder vreemd dat iedereen zomaar rustig aanvaardt wat wij in het kader van die herdenking konden lezen: dat de belangrijkste reden achter de zuivelcampagne het wegwerken van melkplassen en boterbergen was. Met andere woorden, als u en ik vandaag geloven dat we veel melk moeten drinken, dan zitten daar niet in de eerste plaats gezondheids- maar wel economische argumenten achter. Wie wil lezen wat ik over zuivel schreef, hij of zij klikke hier en hier . De aanleiding van deze post is wederom een straf voorbeeldje van het werk van de zuivelloby, nu in de VS. Dit keer zouden ze erin geslaagd zijn om een cursus aan de befaamde Cornell Universiteit af te laten voeren. De motivatie is evident: lesgever is T Collin Campbell, auteur van de befaamde China Study

Gisteren was verlof. Ik deed drie dingen om me te ontspannen, en leg even het verband ertussen uit. Ik begon met het lezen in Dominion , een boek van Matthew Scully, een ex-speechwriter van George Bush (de man is misschien conservatief, maar boy, hij kan schrijven). Hoofdstuk twee is getiteld The Shooting Field, en gaat over de jacht. Scully ging daarvoor langs op een beurs van Safari Club International, en beschrijft wat daar aangeboden wordt (safari's waarin je eender wat voor beest kan neerknallen). Hij heeft 't ook over de awards die de Safari Club jaarlijks uitreikt, en welke graden je als jager kan verdienen. Ontnuchterend! Weet u bijvoorbeeld wat een African Big Five Grand Slam is? In elk geval, wat we zien bij deze Safari Club is heel eenvoudig: het is, wat mij betreft, de mensheid op haar slechtst. Je wordt beloond voor het vermoorden van prachtige dieren. Kijk overigens eens naar het walgelijke family-friendly silhouetbeeld op de website van de Safari Club . Vervol

Verspilling van voedsel is een gevoelige zaak. We zijn daar ferm tegen. Welke vormen van voedselverspilling kennen we zo? Eten dat gewoon weggegooid wordt om dat men 't niet opeet is één vorm. Een studie van niet zo héél lang geleden toonde aan wat bijvoorbeeld de Britten zo allemaal weggooien aan eten . Daarbij horen bijvoorbeeld 1,3 miljoen dozen yoghurt, 660.000 eieren, 5.500 kippen en 440.000 kant-en-klaar maaltijden. In totaal zou het gaan om ongeveer een derde van al het voedsel, voor een waarde van 13 miljard euro per jaar. Vandaag reageerde eurocommissaris voor Landbouw Mariann Fischer Boel tegen voedselverspilling, die ze even onethisch noemde als energieverspilling. Fischer Boel vraagt zich - terecht - af of het zin heeft om (met het oog op de groeiende wereldbevolking) de voedselproductie op te drijven als we ondertussen bezig blijven met zo massaal voedsel te verspillen. Good point. Nog een andere vorm van verspilling is volgens velen het gebruik van voedselgewassen v

Misschien heb je 't ergens opgevangen: vegetariërs zouden meer lijden aan eetstoornissen dan de gemiddelde bevolking. Vooral vreetbuien zouden meer voorkomen (zie de originele studie ). De Amerikaanse dietist Jack Norris geeft wat duiding op zijn blog. Eerst en vooral staat een vegetarisch voedingspatroon meer en meer bekend als een goede manier om gewicht te verliezen. 't Is dan ook niet verrassend dat onder jonge veggies eetstoornissen meer voorkomen dan gemiddeld - vele jonge mensen (vooral meisjes) proberen immers wel eens vegetarisme uit om te vermageren. In het onderzoek werden als vegetarier beschouwd: iedereen die zichzelf als vegetarier beschouwde sinds minimum een maand. 25% van de ondervraagde "vegetariërs" at kip en 46% at vis. Werden beschouwd als mensen die lijden aan een eetstoornis: iedereen die in het afgelopen jaar ongezond gedrag ter controle van het gewicht vertoonde, en al wie minstens één keer een vreetbui had. Je zou het kunnen omkeren: 't

Ik was dit weekend boodschappen gaan doen en op de parking was net een leverancier vlees aan het leveren. Ik had een fototoestel bij me omdat we op weg waren naar een wandelgebied, en maakte snel deze foto. Zeer tekenend vond ik hem. Een van de middelen die door vleesproducenten of -verkopers gebruikt worden om vlees meer 'verteerbaar' te maken voor mensen die anders misschien te veel zouden nadenken of voelen, is doen alsof de dieren een goed leven hadden. Kippen die vrolijk ronddartelen op het erf van boer Jef, koeien die vrolijk buiten grazen terwijl ze meer en meer op stal zitten, en hier dus, voorwaar, een varken dat van de zon ligt te genieten in zijn zetel. De meesten van ons weten natuurlijk ergens (bewust of onbewust) beter, maar zelden worden feit en fictie zo mooi naast elkaar geplaatst als op deze foto.

55 miljard dieren per jaar worden er wereldwijd gedood voor voeding (elke keer ik dat schrijf of vertel twijfel ik opnieuw: zijn het er echt zoveel? moet 't niet miljoen zijn?). Maar af en toe is er een klein succesverhaaltje, een straaltje hoop, dat bovendien al die anonieme beesten even een gezicht geeft. Hier is er eentje: een Brits rund zag het slachthuis niet zitten en dook niet minder dan negen maanden onder. Het bleek in staat goed voor zichzelf te zorgen en kwam enkel 's nachts buiten. Het dier is definitief gered, want twee dierenvriendinnen hebben het gekocht van de eigenaar. En ook leuk: Geert Hoste, peter van Vogelbescherming vzw, heeft de woede van de jagers over zich gehaald. Tijdens een van zijn conferences zei hij dat natuurbeheer aan jagers overlaten een beetje hetzelfde was als pedofielen inschakelen voor speelpleinwerking. Geinteresseerd om te weten wat ze over deze vergelijking denken op een jagersforum ? De Hubertusvereniging - een of andere vereniging v

Rel in Duitsland: een kokkin slacht een konijn tijdens een TV-programma, voor de ogen van huilende kinderen. Het programma wordt 14 april uitgezonden. De kokkin wilde tonen waar het voedsel vandaan komt. Deed me denken aan Jamie Oliver die wilde tonen waar eieren vandaan komen. Schokkend? Zeker. Maar niettemin correct, naar mijn bescheiden mening. We hebben de mond vol van bewust consumeren. Daar hoort ook bij dat we weten waar vlees vandaan komt, wat er met de dieren gebeurde, hoe ze geslacht werden, enzoverder. Misschien niet ideaal om zo duidelijk aan kinderen te tonen, maar anderzijds... moeten we ze voorliegen? Of een compromis: we geven ze geen vlees voor ze oud genoeg zijn om de waarheid eromtrent aan te kunnen, en dan kunnen ze voor zichzelf beslissen?