De Toekomst is Plantaardig

"Als slachthuizen glazen muren hadden zou iedereen vegetariër zijn," zo luidt het bekende citaat van Paul McCartney. Het klinkt zeer logisch dat onze gewoonte om vlees te eten voor een belangrijk deel mee in stand wordt gehouden door de grote scheiding tussen vlees en dier. Mensen kopen een in cellofaan verpakte kotelet of biefstuk in de supermarkt, en denken niet na over wat er met dat vlees gebeurde toen het nog dier was. Zouden ze het varken of de koe in het vlees herkennen, er zouden er heel wat minder gegeten worden. Tenminste, dat is de theorie. Soms stoot ik op situaties waar de link tussen vlees en dier juist niet uit de weg wordt gegaan. Gisteren trof ik bijvoorbeeld onderstaand tafereel in een supermarkt. Op een scherm worden de levende varkens getoond die in de toonbank te koop aangeboden worden. Geen dissociatie tussen vlees en dier dus. Ofwel weten de uitbaters van de supermarkt niet dat het aanhalen van de link tussen dier en vlees niet goed is voor de verkoo

Af en toe hoor ik mensen zeggen dat een vegetarisch voedingspatroon niet voor iedereen is. Bedoeld wordt dat sommigen onmogelijk gezond kunnen zijn zonder vlees. Mensen die dit beweren halen - bewust of onbewust - een deel van de mosterd bij het befaamde bloedgroepdieet. Dat is een dieettheorie van Amerikaanse arts Peter D'Adamo, die zegt dat er een relatie is tussen wat goed is voor mensen om te eten, en hun bloedgroep. Mensen met bloedgroep A zouden het bijvoorbeeld goed doen wanneer ze vegetarisch eten, terwijl dat net niet het geval is  voor mensen met bloedgroep O. Nu is dat hele bloedgroepverhaal gewoon onjuist en op niets gebaseerd. Dat wisten wetenschappers al langer, maar vele leken duidelijk nog steeds niet - afgaande op hoeveel keer je mensen hoort spreken over het bloedgroepdieet. Niet zo verwonderlijk eigenlijk, als je weet dat het boek van D'Adamo, Eat right for your type  - schrik niet - zeven miljoen keer over de toonbank ging (in 52 talen). Een nieuwe, pas

Dit stuk verscheen in De Standaard van 18 jan 2014 onder de titel "Eet je rood of eet je wit..." Rood vlees moet met mate, zo stond afgelopen week te lezen in ongeveer alle media. Het is een conclusie die het Wereld Kanker Onderzoek Fonds al een paar jaar geleden maakte, en die nu blijkbaar officieel overgenomen wordt door de Hoge Gezondheidsraad. Dat rood (en verwerkt) vlees zijn impact op de gezondheid niet mist, is ondertussen vrij duidelijk. Ik stel me alleen de vraag:  doet de kleur er werkelijk zoveel toe? Rood vlees, dat is alles behalve gevogelte en vis. Kippenboeren (en viswinkel-uitbaters) zijn voorstander van een massale switch, maar ook gevogelte heeft zijn eigen gezondheidsproblemen - veel van dat vlees blijkt met vervelende bacteria besmet. Maar sta me toe om er ook even de factor dieren bij te halen. Een gemiddelde Vlaming eet in zijn leven aan rood vlees: 42 volledige varkens, 5 koeien, 7 schapen, 24 konijnen en ander wild, en een derde van een paard.

Af en toe kruis ik het pad van mensen die op zoek zijn naar een echt zinvol beroep, en die bij wijze van spreken hun leven willen wijden aan de goede zaak. Dat kan iets zijn als dieren helpen of vegetarisme, maar ook het milieu, ontwikkelingssamenwerking, of andere zaken. Ik ben altijd blij wanneer ik zo iemand tegenkom, niet alleen voor de wereld, maar ook voor die mensen zelf. Een echt doel hebben in je leven - en ik denk dat niets zo passioneert als een echt goed doel - is een geweldige hulp. Zoals Nietzsche zei: “Wer ein Warom zum Leben hat, erträgt fast jedes Wie”, oftewel: “Wie een Waarom heeft, kan leven met bijna eender welk Hoe”. Zo voel ik het ook aan. Nu is het jammer dat het (relatief) gemakkelijk is om geld te verdienen door zeep of auto’s te verkopen (en rijke mensen nog rijker te maken), maar dat er weinig dingen zo moeilijk zijn om er in je levensonderhoud mee te voorzien als goede doelen. Tussen de twee (het commerciële en de nonprofit) ligt natuurlijk ee

Beyoncé en haar vriendje Jay-Z hebben een vegan "kuur" (een "cleanse") van 21 dagen gevolgd. Wat mij betreft: goede reclame om veganisme verder te mainstreamen. Toch stootte ik online op veel negatieve reacties vanuit de veggie- en dierenrechtenhoek. De duidelijkste illustratie daarvan vond ik in een Amerikaans artikel op onegreenplanet.com . De auteur, een 23 jarige vrouw, is niet verrast dat Beyoncé gesignaleerd werd in een gewoon restaurant waar ze kreeft bestelde. Beyoncé zou het immers allemaal niet om de juiste redenen (namelijk: mededogen) doen. Ik ga even voorbij aan het feit dat Beyoncé en Jay-Z nooit gezegd hebben dat ze veganisten gingen worden. Ze hebben, voor zover ik weet, hun engagement van 21 dagen volgehouden. Maar tot daar de celebrity gossip. De auteur van het artikel gaat uit van heel wat aannames. Ze neemt aan dat ze weet waarom Beyoncé en partner begonnen aan die kuur, en waarom ze nu stopten, waarom ze naar dat restaurant gegaan zijn