Vegetariër zijn of vegetarisch eten?
In een paar vorige posts ( flexibel vegetariër zijn en one bite of turkey ) had ik het over de mogelijke voordelen van "flexibiliteit" of uitzonderingen maken. Mensen die zich vegetariër noemen, en die toch af en toe vlees eten, geven anderen (normale omnivoren) misschien een minder moeilijk beeld van vegetarisme of vegetarisch eten, en dat heeft natuurlijk zijn voordelen.
Maar er zijn ook nadelen van een dergelijke inconsistentie. Om er maar eentje te noemen: als ik op restaurant zeg dat ik vegetariër ben, en men serveert me vis vanuit het idee dat vegetariërs ook vis eten (omdat men dat al ervaren heeft), dan is dat redelijk vervelend.
Eerst en vooral: wanneer ik het heb over flexibel vegetariër zijn, dan heb ik het effectief over af en toe uitzonderingen maken. Niet over het systematisch iets wél eten (bvb kip of vis) dat niet vegetarisch is. Maar dat terzijde.
Een voorstel: wat als vegetariërs nu eens niet zozeer (op restaurant of andere plaatsen) zouden communic