De Toekomst is Plantaardig

Gisteren was het in de Verenigde Staten Thanksgiving. Hier bij ons bestaat dat feest niet, en ergens is dat jammer, want eens stilstaan bij waar je dankbaar voor bent, is een mooi en nuttig gebaar. Een van de vele zaken waar ik dankbaar voor ben, is voor de grote en steeds groeiende massa mensen die samen zonder ophouden ijveren voor de veggie zaak. Ik heb het geluk gehad vele activisten te mogen ontmoeten, zowel in Noord- en Zuid-Amerika, Azië als Europa. Geweldig is het, hoe je, waar je ook komt, mensen ontmoet die ijveren voor hetzelfde, die in hetzelfde geloven en helemaal met dezelfde dingen bezig zijn. Ik ben mensen tegengekomen die individueel actief zijn, mensen in grassroots clubjes, tot mensen met belangrijke functies in grote organisaties. Vaak zijn die mensen vrijwilligers, maar als ze betaald worden, werken ze hard voor een beperkt loon. Het zijn mensen die organiseren, die koken, die brieven schrijven, die protesteren, die websites onderhouden, geld inzamelen, schrijven

Dit stuk verscheen in De Standaard van 7/11/2013 Gidsen zoals de  Bib Gourmand  gaan op zoek naar het betere restaurant waar je voor minder dan 35 euro kunt tafelen. In heel het landschap van vegetarische restaurants is echter nauwelijks een restaurant te vinden waar een hoofdgerecht meer dan 10 à 15 euro kost. Vegetarische restaurants zijn bijna allemaal opgevat als dagschotelrestaurants: je kunt er degelijk, lekker en betaalbaar eten, maar deze zaken hebben bijna per definitie niet de ambitie om op gastronomisch niveau te werken. Risico Enerzijds is dat een soort zelfbevestigende traditie geworden. Wanneer nieuwe vegetarische restaurants opengaan, wordt die dagschotelformule niet ter discussie gesteld. Ze werkt namelijk. Voorlopig is het nog een niche en dus gaat er – in een al niet gemakkelijk horecaklimaat – een groter risico gepaard met het openen van een meer gastronomisch vegetarisch restaurant. Misschien ontbreekt het de vegetarisch gezinde Vlaming ook nog aan onderne