Kristl Strubbe (1): vlees en de overheid
Kristl Strubbe, OpenVLD schepen in Mechelen, en columniste in De Standaard, is zo ongeveer vegetariër, en de veggie "beweging" mag haar dus als een bondgenoot beschouwen. Alleen jammer dat ze over vegetarisch eten - waar ze, zo vermoeden we toch, met een goede reden voor kiest - zo'n vreemde dingen schrijft. Of dwingt iemand haar misschien om (bijna-)vegetariër te zijn? Je zou het haast denken. Naar aanleiding van een recente column van haar over vleesvervangers in De Standaard, even een reactie op haar schrijfsels in twee delen. Eerst op een oud stukje.
In een column van 18 oktober, schrijft ze:
Ik eet geen vlees. Ik doe dat omdat vlees eten niet gezond is en niet nodig. Ik heb geen overheidscampagne nodig gehad om die beslissing te nemen. Ik betwijfel ook of een bezorgde overheid mij tot die keuze had kunnen bewegen. Vlees eten is immers geen bedreiging voor de gezondheid van andere mensen.
Mja, maar wil dat volgens haar zeggen dat (hoge) vleesconsumptie geen sociaal-problematische kwestie is? Vreemd, hoe iemand die toch met deze zaken bezig blijkt te zijn, totaal voorbijgaat aan de hele sociale problematiek rond vlees. We ‘bedreigen’ met vlees eten elkaars fysieke gezondheid niet rechtstreeks (zoals bij roken wel het geval is), maar hoge vleesconsumptie is wel een bedreiging voor de planeet (de FAO noemt veeteelt de 1ste, 2de, of 3de belangrijkste oorzaak van elk groot milieuprobleem), is erg problematisch wat betreft de voedselvoorziening in de wereld, en - als we onze niet-menselijke medebewoners ook even mogen meenemen - de intensieve veeteelt is een ramp voor dieren. Bovendien nemen welvaartsziekten epidemiologische proporties aan en kosten ze de staat en de belastingbetaler hopen geld. Geen redenen voor een overheid om *iets* te proberen doen? Preventie, bijvoorbeeld?
Stel dan nog dat het effect van onze massale vleesconsumptie enkel onze eigen gezondheid betrof. Mevrouw Strubbe heeft nu eenmaal al de keuze gemaakt om gezond te eten, op eigen houtje. Niet iedereen is op dezelfde manier voldoende geinformeerd, heeft de discipline, het geld of andere nodige middelen. Wanneer sommige wetenschappers fastfood even verslavend noemen als heroïne (http://news.bbc.co.uk/2/hi/health/2707143.stm), zou er dan geen reden kunnen zijn om toch iets minder voorzichtig te zijn met overheidscampagnes? Het antwoord van mevrouw Strubbe voelen we natuurlijk al van ver aankomen: ze heeft het niet zo voor paternalisme - de eeuwige dooddoener. Misschien ziet ze iets in libertair paternalisme?
In verband met een mogelijke vettaks schrijft ze:
Stel dat mijn overbuurman (...) arm is, en zich alleen een wekelijkse portie vette worst kan permitteren. En stel dat met een vettaks die worsten even duur worden als een kilo prinsessenbonen. Ik geef u op een blaadje dat die buurman niet opeens overschakelt op prinsessenbonen, maar gewoon wat minder worst koopt.
Klopt. Maar wat is precies het probleem met minder worst kopen? Men kan natuurlijk vrezen dat sommige mensen of bevolkingsgroepen dan plots te weinig zullen eten, maar aangezien er momenteel te veel dierlijke producten worden geconsumeerd, lijkt het risico eerder beperkt.
Geen vettaksen, zegt Strubbe. Wel gezonde voeding goedkoper maken. Dat klinkt natuurlijk veel sympathieker, en op het eerste gezicht ook efficiënter. Maar onderzoek stelt hier vragen bij. Het resultaat van een studie (The Influence of Taxes and Subsidies on Energy Purchased in an Experimental Purchasing Study, Epstein et all, 2010) die onderzocht wat de invloed was van ongezond voedsel belasten versus gezond voedsel goedkoper maken, kwam tot de conclusie dat het eerste efficiënter was om calorie-inname (denk globesitas) te reduceren. Het goedkoper maken van gezonde voeding leidde vooral tot een hogere energie-inname.
"Mij lijkt het evident dat je een overtuigde keuze voor gezond leven alleen zelf kan maken," zegt mevrouw Strubbe. Daar zijn we het met haar eens, maar we spreken hier toch niet over gezond voedsel door de strot rammen? Ik neem aan dat we met "overheidscampagnes" vooral sensibiliseringscampagnes bedoelen. Mensen sensibiliseren over wat gezond is en wat minder gezond is, lijkt u dat nutteloos?
Goed uitgevoerde overheidscampagnes zouden wel eens heel wat zoden aan de dijk kunnen zetten. Al is het maar als tegengewicht tegen het marketingapparaat van de voedingsproducenten die vooral massaal ongezonde voeding in de winkelrekken brengen (en neem het van me aan, daar zit véél meer geld dan bij de sector van de gezonde voeding).
In een column van 18 oktober, schrijft ze:
Ik eet geen vlees. Ik doe dat omdat vlees eten niet gezond is en niet nodig. Ik heb geen overheidscampagne nodig gehad om die beslissing te nemen. Ik betwijfel ook of een bezorgde overheid mij tot die keuze had kunnen bewegen. Vlees eten is immers geen bedreiging voor de gezondheid van andere mensen.
Mja, maar wil dat volgens haar zeggen dat (hoge) vleesconsumptie geen sociaal-problematische kwestie is? Vreemd, hoe iemand die toch met deze zaken bezig blijkt te zijn, totaal voorbijgaat aan de hele sociale problematiek rond vlees. We ‘bedreigen’ met vlees eten elkaars fysieke gezondheid niet rechtstreeks (zoals bij roken wel het geval is), maar hoge vleesconsumptie is wel een bedreiging voor de planeet (de FAO noemt veeteelt de 1ste, 2de, of 3de belangrijkste oorzaak van elk groot milieuprobleem), is erg problematisch wat betreft de voedselvoorziening in de wereld, en - als we onze niet-menselijke medebewoners ook even mogen meenemen - de intensieve veeteelt is een ramp voor dieren. Bovendien nemen welvaartsziekten epidemiologische proporties aan en kosten ze de staat en de belastingbetaler hopen geld. Geen redenen voor een overheid om *iets* te proberen doen? Preventie, bijvoorbeeld?
Stel dan nog dat het effect van onze massale vleesconsumptie enkel onze eigen gezondheid betrof. Mevrouw Strubbe heeft nu eenmaal al de keuze gemaakt om gezond te eten, op eigen houtje. Niet iedereen is op dezelfde manier voldoende geinformeerd, heeft de discipline, het geld of andere nodige middelen. Wanneer sommige wetenschappers fastfood even verslavend noemen als heroïne (http://news.bbc.co.uk/2/hi/health/2707143.stm), zou er dan geen reden kunnen zijn om toch iets minder voorzichtig te zijn met overheidscampagnes? Het antwoord van mevrouw Strubbe voelen we natuurlijk al van ver aankomen: ze heeft het niet zo voor paternalisme - de eeuwige dooddoener. Misschien ziet ze iets in libertair paternalisme?
In verband met een mogelijke vettaks schrijft ze:
Stel dat mijn overbuurman (...) arm is, en zich alleen een wekelijkse portie vette worst kan permitteren. En stel dat met een vettaks die worsten even duur worden als een kilo prinsessenbonen. Ik geef u op een blaadje dat die buurman niet opeens overschakelt op prinsessenbonen, maar gewoon wat minder worst koopt.
Klopt. Maar wat is precies het probleem met minder worst kopen? Men kan natuurlijk vrezen dat sommige mensen of bevolkingsgroepen dan plots te weinig zullen eten, maar aangezien er momenteel te veel dierlijke producten worden geconsumeerd, lijkt het risico eerder beperkt.
Geen vettaksen, zegt Strubbe. Wel gezonde voeding goedkoper maken. Dat klinkt natuurlijk veel sympathieker, en op het eerste gezicht ook efficiënter. Maar onderzoek stelt hier vragen bij. Het resultaat van een studie (The Influence of Taxes and Subsidies on Energy Purchased in an Experimental Purchasing Study, Epstein et all, 2010) die onderzocht wat de invloed was van ongezond voedsel belasten versus gezond voedsel goedkoper maken, kwam tot de conclusie dat het eerste efficiënter was om calorie-inname (denk globesitas) te reduceren. Het goedkoper maken van gezonde voeding leidde vooral tot een hogere energie-inname.
"Mij lijkt het evident dat je een overtuigde keuze voor gezond leven alleen zelf kan maken," zegt mevrouw Strubbe. Daar zijn we het met haar eens, maar we spreken hier toch niet over gezond voedsel door de strot rammen? Ik neem aan dat we met "overheidscampagnes" vooral sensibiliseringscampagnes bedoelen. Mensen sensibiliseren over wat gezond is en wat minder gezond is, lijkt u dat nutteloos?
Goed uitgevoerde overheidscampagnes zouden wel eens heel wat zoden aan de dijk kunnen zetten. Al is het maar als tegengewicht tegen het marketingapparaat van de voedingsproducenten die vooral massaal ongezonde voeding in de winkelrekken brengen (en neem het van me aan, daar zit véél meer geld dan bij de sector van de gezonde voeding).
"Vlees eten is immers geen bedreiging voor de gezondheid van andere mensen."
BeantwoordenVerwijderenPardon? De WHO ziet dat nochtans anders. Volgens hen is de intensieve veeteelt net een grote bedreiging voor de volksgezondheid!
http://www.who.int/world-health-day/2011/presskit/whd2011_fs4d_subanimal.pdf
Denk EHEC, MRSA, varkensgriep,...
Kristl Strubbe zou zich beter toch eens wat meer verdiepen in de kwestie voor ze zulke uitspraken doet.
BeantwoordenVerwijderenHet helpt niet om mensen te dwingen vegetariër te worden. Ik heb jarenlang gepreekt tegen mijn familie. Dat werkte alleen maar op hun zenuwen. Maar kijk, vele jaren later laten ze toch al het vlees voor wat het is. Met gewoon het goede voorbeeld te geven bereik je veel meer.
BeantwoordenVerwijderenKristl heeft gelijk. Lang leve het recht op zelfdestructie.
Kristl Strubbe zou zich beter toch eens wat meer verdiepen in de kwestie voor ze zulke uitspraken doet.
BeantwoordenVerwijderen