Plantaardige gastronomie: ze kunnen het!

Ik eet graag. Wanneer ik op reis ga (vooral in de VS), krijg ik te horen dat ik op Facebook enkel foto’s zet van eten. Eten is een van mijn passies. Koken ook.

Ik ga regelmatig uit eten, maar doorgaans zijn de plaatsen die ik bezoek van het eethuis-niveau. Dat komt niet alleen doordat alle vegetarische restaurants sowieso in die categorie zitten, maar ook omdat culinaire uitspattingen budgettair niet altijd evident zijn.
Helemaal maagd op het gebied van haute cuisine of gastronomie ben ik dan ook weer niet. Destijds, toen Frank Fol zijn restaurant Sire Pynnock in Leuven nog openhield, heb ik daar een paar keer geweldig lekker vegan gegeten. Eén keer heeft Frank me getrakteerd, en de andere keer werd ik getrakteerd door een journalist - het geld ik zo niet moest uitgeven, was ik daarna kwijt aan een taxi Leuven - Gent, nadat ik de laatste trein gemist had. Maar ik dwaal af.
Sire Pynnock dus, en een trapje lager, de gastronomische diners van EVA, in Avalon of in de Vegetarische Kookstudio, dat zijn dingen die ik al heb meegemaakt. En nu, deze week, een viergangen lunch in restaurant Coeur d’Artichaut, toen de stad Gent samen met EVA een twintigtal Gentenaars trakteerde.
Tom Van Lyssebetten is de jongeman die daar achter het fornuis staat. En boy, wat een memorabele maaltijd (hier de recepten) heeft ie ons bezorgd. Nu mag u denken: Tobias eet zelden op enig niveau, dus weet hij veel! Dat zou een terechte opmerking zijn, ware het niet dat aan mijn dis een paar andere (niet vegetarische) genodigden zaten die iets meer gewend waren van deftig te tafelen. En ook zij vonden het geheel niet te versmaden.

En ik dacht bij mezelf: ze kunnen het wél, die chefs. Een klassiek geschoolde chef die een beetje van goede wil is en een zekere creativiteit in zijn vingers heeft, kan duidelijk iets geweldigs uit zijn koksmouw schudden. Zelf ben ik al vijftien jaar een vegan amateurkok. Ik ben ongeveer elke dag met plantaardige voeding bezig. Tom Van Lyssebetten is er nauwelijks mee bezig, maar steek hem die opdracht in zijn pollen en hij maakt er iets schitterends van. Stel je dan voor dat ie zich daar eens op toelegt. Wat kan daar allemaal aan moois uitkomen!
De mogelijkheden zijn eindeloos. Ik heb me laten vertellen dat er op de wereld 80.000 eetbare plantensoorten zijn, terwijl 90 % van wat we eten wordt ingevuld door slechts 20 verschillende soorten. Dus beeld je in wat er nog allemaal te ontdekken is. En stel je voor wat er gebeurt wanneer meer en meer mensen ervaren dat je geweldig heerlijk kan eten, op dat niveau, zo esthetisch verantwoord ook, zonder dierlijke producten.
En dan ben ik nog niet eens naar een sterrenrestaurant geweest.