De valse romantiek van boer Jef
Dierenrechtenorganisatie Bite Back heeft undercoverbeelden gemaakt in negen Vlaamse varkensbedrijven en het resultaat is niet fraai. Landbouworganisaties Boerenbond en ABS verdedigen zich als duivels in een wijwatervat: de beelden zouden misleidend zijn en een vertekend beeld geven van de varkenshouderij.
Laten we niet flauw doen: als je iets op televisie wil krijgen, moet je selecteren en monteren, en zet je de spots op een aantal in het oog springende zaken. Dat kan niet anders. Nochtans zouden de beelden van geplette biggen zelfs niet nodig moeten zijn. De dagelijkse werkelijkheid waarin deze dieren leven is ook zonder incidenten erg genoeg. Het gaat om korte levens waarin verveling, ongemak en stress de belangrijkste constanten zijn. Vervang in het filmpje van Bite Back de varkens door honden en je krijgt een idee van wat er eigenlijk aan de gang is.
Boerenbond en ABS hebben gelijk: verkeerde beeldvorming over de vleesproductie is een probleem. Maar in de omgekeerde zin. Als we überhaupt al een beeld hebben van het dier achter onze kotelet, kippenpoot of biefstuk (en vaak hebben we dat helemaal niet meer), dan is dat nog steeds het idee van gelukkige, blij rondscharrelende, kakelende of door de wei huppelende dieren, die boer Jef, riek in de hand, stuk voor stuk bij naam kent. Die illusie wordt overigens wél nog in stand gehouden in reclamespotjes voor vlees van Vlam, dat instaat voor de marketing van Vlaamse landbouwproducten. In hun animaties hebben we voorwaar al varkens gezien die gemasseerd worden (u leest het goed). Van welke kant komt de misleiding dan precies?
Nu, dat dergelijke campagnes de boeren op de zenuwen werken, kan ik begrijpen. Boerenbond-voorzitter Piet Vanthemsche deed in Reyers laat een oproep om de boeren niet te criminaliseren. Hier ben ik het met hem eens: hen treft niet alle schuld, en ik geloof in de goede intenties van de meesten. Maar ik stel me voor dat we op een dag allemaal samen tot de conclusie komen dat de intensieve veeteelt een voedselproductiesysteem is dat niet deugt. Daarbij zullen we niemand met de vinger wijzen. Het maakt niet uit wie het systeem ontwikkelde, wie er nu van profiteert of wie het in stand houdt – producent, supermarkt, of consument. Ergens is het fout gelopen en we willen ervan af. We zullen ons realiseren dat er leukere jobs zijn dan dieren kweken in donkere hokken, dat er mooiere manieren bestaan om geld te verdienen, en dat er gezondere en meer diervriendelijke alternatieven zijn om te eten.
Is het idee voor zo’n evolutie naar een mooier, ethischer en duurzamer voedselsysteem naïef? Misschien, maar het is zeker niet naïever dan het idee dat de vleesindustrie in haar huidige vorm zal blijven voortbestaan.
Laten we niet flauw doen: als je iets op televisie wil krijgen, moet je selecteren en monteren, en zet je de spots op een aantal in het oog springende zaken. Dat kan niet anders. Nochtans zouden de beelden van geplette biggen zelfs niet nodig moeten zijn. De dagelijkse werkelijkheid waarin deze dieren leven is ook zonder incidenten erg genoeg. Het gaat om korte levens waarin verveling, ongemak en stress de belangrijkste constanten zijn. Vervang in het filmpje van Bite Back de varkens door honden en je krijgt een idee van wat er eigenlijk aan de gang is.
Boerenbond en ABS hebben gelijk: verkeerde beeldvorming over de vleesproductie is een probleem. Maar in de omgekeerde zin. Als we überhaupt al een beeld hebben van het dier achter onze kotelet, kippenpoot of biefstuk (en vaak hebben we dat helemaal niet meer), dan is dat nog steeds het idee van gelukkige, blij rondscharrelende, kakelende of door de wei huppelende dieren, die boer Jef, riek in de hand, stuk voor stuk bij naam kent. Die illusie wordt overigens wél nog in stand gehouden in reclamespotjes voor vlees van Vlam, dat instaat voor de marketing van Vlaamse landbouwproducten. In hun animaties hebben we voorwaar al varkens gezien die gemasseerd worden (u leest het goed). Van welke kant komt de misleiding dan precies?
Nu, dat dergelijke campagnes de boeren op de zenuwen werken, kan ik begrijpen. Boerenbond-voorzitter Piet Vanthemsche deed in Reyers laat een oproep om de boeren niet te criminaliseren. Hier ben ik het met hem eens: hen treft niet alle schuld, en ik geloof in de goede intenties van de meesten. Maar ik stel me voor dat we op een dag allemaal samen tot de conclusie komen dat de intensieve veeteelt een voedselproductiesysteem is dat niet deugt. Daarbij zullen we niemand met de vinger wijzen. Het maakt niet uit wie het systeem ontwikkelde, wie er nu van profiteert of wie het in stand houdt – producent, supermarkt, of consument. Ergens is het fout gelopen en we willen ervan af. We zullen ons realiseren dat er leukere jobs zijn dan dieren kweken in donkere hokken, dat er mooiere manieren bestaan om geld te verdienen, en dat er gezondere en meer diervriendelijke alternatieven zijn om te eten.
Is het idee voor zo’n evolutie naar een mooier, ethischer en duurzamer voedselsysteem naïef? Misschien, maar het is zeker niet naïever dan het idee dat de vleesindustrie in haar huidige vorm zal blijven voortbestaan.
Dit stuk verscheen in De Standaard van 14/12/2013
ze willen dat de domme vleesetende mensenmassa blijft geloven in de sprookjeswereld waarin koetjes vrolijk door de wei dartelen en varkentjes gezellig knorren in een modderbadje...Ze willen niet dat brute waarheid vol miserie, bloed, uitwerpselen , ziektes , pijn en DOOD aan het licht komt.
BeantwoordenVerwijderen