Thanksgiving en dankbaarheid
Gisteren was het in de Verenigde Staten Thanksgiving. Hier bij ons bestaat dat feest niet, en ergens is dat jammer, want eens stilstaan bij waar je dankbaar voor bent, is een mooi en nuttig gebaar.
Een van de vele zaken waar ik dankbaar voor ben, is voor de grote en steeds groeiende massa mensen die samen zonder ophouden ijveren voor de veggie zaak. Ik heb het geluk gehad vele activisten te mogen ontmoeten, zowel in Noord- en Zuid-Amerika, Azië als Europa. Geweldig is het, hoe je, waar je ook komt, mensen ontmoet die ijveren voor hetzelfde, die in hetzelfde geloven en helemaal met dezelfde dingen bezig zijn. Ik ben mensen tegengekomen die individueel actief zijn, mensen in grassroots clubjes, tot mensen met belangrijke functies in grote organisaties. Vaak zijn die mensen vrijwilligers, maar als ze betaald worden, werken ze hard voor een beperkt loon. Het zijn mensen die organiseren, die koken, die brieven schrijven, die protesteren, die websites onderhouden, geld inzamelen, schrijven, lezingen houden, etentjes plannen, lobbyen of campagnevoeren. Ik zie overal een eindeloze betrokkenheid, een gigantische passie, een enorme drive om van veggie het nieuwe normaal te maken, om de planeet vooruit te helpen, en vooral om de dieren uit de voedselketen te halen.
De enige reden waarom eender welke beweging kan doodbloeden, is wanneer haar activisten het opgeven. Ik zie geen spoor van opgeven. Ik zie mensen die al decennia bezig zijn en ongetwijfeld nog evenveel jaren verder zullen gaan. Ik zie wereldwijd altijd maar meer acties, altijd maar meer bewustzijn, altijd maar meer creativiteit, altijd maar meer middelen, altijd maar meer resultaten.
Dank zij het werk van al deze geweldige mensen zijn we ondertussen voorbij het point of no return geraakt. Het zal nog zijn tijd nodig hebben, maar ik zie geen enkele reden waarom we niet zouden slagen in ons opzet. Ik zie geen enkele reden waarom we ooit allemaal samen niet zouden inzien dat dieren eten overbodig is.
Mijn dank dus, aan iedereen zich hiervoor inzet.
Een van de vele zaken waar ik dankbaar voor ben, is voor de grote en steeds groeiende massa mensen die samen zonder ophouden ijveren voor de veggie zaak. Ik heb het geluk gehad vele activisten te mogen ontmoeten, zowel in Noord- en Zuid-Amerika, Azië als Europa. Geweldig is het, hoe je, waar je ook komt, mensen ontmoet die ijveren voor hetzelfde, die in hetzelfde geloven en helemaal met dezelfde dingen bezig zijn. Ik ben mensen tegengekomen die individueel actief zijn, mensen in grassroots clubjes, tot mensen met belangrijke functies in grote organisaties. Vaak zijn die mensen vrijwilligers, maar als ze betaald worden, werken ze hard voor een beperkt loon. Het zijn mensen die organiseren, die koken, die brieven schrijven, die protesteren, die websites onderhouden, geld inzamelen, schrijven, lezingen houden, etentjes plannen, lobbyen of campagnevoeren. Ik zie overal een eindeloze betrokkenheid, een gigantische passie, een enorme drive om van veggie het nieuwe normaal te maken, om de planeet vooruit te helpen, en vooral om de dieren uit de voedselketen te halen.
De enige reden waarom eender welke beweging kan doodbloeden, is wanneer haar activisten het opgeven. Ik zie geen spoor van opgeven. Ik zie mensen die al decennia bezig zijn en ongetwijfeld nog evenveel jaren verder zullen gaan. Ik zie wereldwijd altijd maar meer acties, altijd maar meer bewustzijn, altijd maar meer creativiteit, altijd maar meer middelen, altijd maar meer resultaten.
Dank zij het werk van al deze geweldige mensen zijn we ondertussen voorbij het point of no return geraakt. Het zal nog zijn tijd nodig hebben, maar ik zie geen enkele reden waarom we niet zouden slagen in ons opzet. Ik zie geen enkele reden waarom we ooit allemaal samen niet zouden inzien dat dieren eten overbodig is.
Mijn dank dus, aan iedereen zich hiervoor inzet.
Reacties
Een reactie posten
anonieme reacties worden niet gepubliceerd